ผมชอบงานจิตรกรรมไทย ศิลปะไทยครับ ผมคิดว่าเป็นศิลปะที่เราควรอนุรักษ์และสืบทอดให้คงอยู่ พวกลวดลายไทยต่างๆ ผมรู้สึกว่ามีอะไรให้ค้นหาอีกเยอะแยะ ที่ผมใช้บ่อยคือ กนกเปลวเพลิงกับกนกหางไหล เวลาผมเขียน มือมันไปเองเลย ผมเลยสนุกกับลายไทยมากๆ ครับ
ที่ผ่านมา เราเรียนศิลปะกับใครบ้าง
ผมได้เรียนศิลปะจริงจังประมาณ 10 ขวบครับ น้าเพิ่งจบจากราชภัฏจอมบึง เป็นคนมาสอนให้ ก็ได้อะไรเยอะครับ เรื่องพวกสเก็ตช์ภาพ เรื่องแสงและเงา แล้วก็หัดลงสี ส่วนอาจารย์เฉลิมชัยท่านไม่เชิงสอนครับ ท่านจะติง เหมือนเอางานไปส่งท่านแล้วท่านก็จะบอกว่าตรงนี้ต้องแก้ไขยังไง แต่เรื่องของสัดส่วน อาจารย์ปัญญา ศิลปินแห่งชาติ
ที่ราชบุรี เป็นคนสอนครับ เขาจะบอกว่า ให้เราตีสเกลเวลาวาด หลังจากนั้นผมก็ไม่ต้องตีสเกลแล้ว เริ่มชินมาเรื่อยๆ แต่ภาพใหญ่มันก็ยังต้องตีสเกลอยู่ครับ ไม่อย่างนั้นมันจะเบี้ยว แต่ภาพเล็กๆ ไม่ต้องตีครับมันชิน เพราะผมวาดบ่อย
คิดว่าตัวเองมีพรสวรรค์ไหม
ไม่รู้สิครับ ใครๆ ก็บอกว่าผมมีพรสวรรค์ทางศิลปะ บอกว่าผมเป็นอัจฉริยะ แต่จริงๆ
แล้ว ภาพที่ผมวาดทั้งหมดหล่อหลอมด้วยความชอบ ความรัก ความอดทน ความมุ่งมั่น
และความต้องการให้คนที่ได้ภาพผมไปมีความสุข มีความศรัทธาในสิ่งที่ผมวาดให้
และชอบในงานศิลปะของผม แต่ที่สำคัญเป็นเพราะคุณพ่อคุณแม่ของผมท่านสนับสนุน
ด้วย เรื่องเรียนท่านก็ไม่บังคับว่าผมจะต้องเรียนได้เกรดดีๆ
ดีใจมากไหมที่ได้ฝากตัวเป็นลูกศิษย์ของอาจารย์เฉลิมชัย
ผมดีใจมากเลยครับ ผมฝันไว้ว่าอยากไปหาอาจารย์ตั้งแต่เด็กๆ ตั้งแต่ผมอายุ
ประมาณ 4 ขวบ พอเจอกับอาจารย์ครั้งแรกท่านก็แนะนำว่า ลายไทยหนูพอแล้ว
อาจารย์จะสอนให้หนูสเก็ตช์ภาพบ้างจะได้ทำเป็นทุกด้าน ตอนนี้ผมก็ฝึกฝนไปเกือบ
ครึ่งแล้วครับที่อาจารย์สอน
มีคนมาจ้างวาดเยอะไหม
เยอะครับ ผมวาดไม่ทัน คุณแม่เป็นคนรับงานก็จดไว้ยาวเหยียด แต่ตอนนี้ที่
วาดไปแล้วก็ประมาณเกือบ 30 ถึง 40 รูปครับ ที่ขายไปแล้ว มีคนต่างประเทศมาซื้อ
ด้วยครับ จากออสเตรเลีย นิวยอร์ก เป็นรูปขนาดใหญ่ ประมาณ 20x30 นิ้ว
คนที่มาให้วาดส่วนใหญ่เขาจะนำไปบูชาหรือ
ก็แล้วแต่ภาพนะครับ ถ้าเป็นรูปสัตว์หิมพานต์จะเอาไปประดับที่ไหนก็ได้ครับ
แต่ถ้าเป็นรูปพระ รูปเทพต่างๆ ผมจะแนะนำให้เขาเอาไว้ในห้องพระครับ เพราะถ้า
ประดับไว้ที่ห้องนอนมันไม่เหมาะสม
.jpg)
น้ำเสียงที่จริงจังและแววตาที่เปล่งประกาย เวลาที่น้องภูผาพูดถึงภาพวาดของเขา ทำให้ทีมงานเองรู้สึกเหมือนกำลังคุยอยู่กับศิลปินคนหนึ่งที่ใสซื่อบริสุทธิ์ ไม่ได้รู้สึกว่ากำลังพูดคุยกับเด็กอายุ 11 ขวบเลย ทั้งนี้ เพราะคำตอบที่น้องภูผาส่งผ่านออกมา เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นที่จะก้าวไปสู่การเป็นศิลปินแห่งชาติในอนาคต และหลายๆ คนที่เคยเห็นผลงานของน้องภูผา ก็ไม่สามารถปฏิเสธได้เลยว่า เด็กชายคนนี้มีทั้งความเป็นอัจฉริยะและหัวใจที่ต้องการเผยแพร่ศิลปะไทยให้คงอยู่สืบไปและปรากฏไปทั่วโลก
